Wij vinden het belangrijk dat wij een plek bieden om leerlingen goed kennis te laten maken met en op te leiden voor de timmerindustrie. Zonder de aanvoer van jeugd, houdt het namelijk snel op. Maar op onze beurt kunnen we ook weer van hen leren. En dat maakt het dubbel interessant!
Edwin Bosch is leermeester bij Timmerfabriek Groothuis. Hij werkt al weer zo’n 17 jaar bij ons en ik ben benieuwd hoe hij deze ‘extra functie’ als leermeester ervaart. Momenteel heeft Edwin leerling Hidde Busscher onder z’n hoede. Hidde volgt de opleiding Werkplaats Timmerman niveau 2 aan het ROC van Twente. Volgend jaar gaat hij verder met niveau 3.
Ik ging eens met de heren om tafel voor een gesprek.
Waarom heb je eigenlijk gekozen voor een leerbedrijf in de timmerindustrie Hidde? “Ik heb altijd al iets willen doen met de handen. Ik ben geen ‘schooljongen’ als je begrijpt wat ik bedoel. Mijn vader werkt in de bouw. Ik ben van kleins af aan weleens met hem mee geweest. Ik heb een jaar in de bouw rondgelopen, maar dat is best wel ruw en zwaar werk. Ik vind het werk in de timmerindustrie mooier. En binnen werken is in de winter perfect Het is mooi hoe je van een boom iets kan maken. Ik loop hier nu twee jaar rond, heb de hele routing in de fabriek gehad en alles al weleens gedaan. Mooi om iedere keer iets anders of nieuws te doen.”
Edwin: “Ik herken wel wat Hidde zegt. In de loop van de tijd zijn dingen voor mij wel veranderd. De jeugd wil zo veel mogelijk variatie. Als je ouder wordt, vind je dat minder belangrijk. Ik zit goed op mijn plek. Als je je draai gevonden hebt en weet waar je goed in bent, denk je al snel ‘laat me maar lekker op mijn eigen plek werken’. Als je jong bent, wil je alles meemaken, ben je nieuwsgieriger. Variatie is belangrijk voor jongeren.”
En hoe ervaar je jouw functie als leermeester? “Ik doe mijn eigen werk en daarnaast mag ik deze jongens begeleiden. Ik vind het leuk om kennis over te dragen. Ze te begeleiden in het proces. Ik ben geen leraar ofzo en ik weet ook zeker niet alles. Soms vraag ik collega’s om te helpen als de jongens bepaalde opdrachten moeten uitvoeren. En daar kan ik ook weer van leren. Door mee te kijken in de praktijkmappen blijft mijn eigen theoretische kennis ook op pijl.
Ik doe dit nu zo’n 10 jaar. De ene leerling heeft het wel in zich, de andere niet. Ik heb er geen schik aan als leerlingen niet gemotiveerd zijn. Dan ben ik het zelf snel zat. Het zijn geen kleine kinderen meer die je achter de kont aan moet zitten. Maar als de energie die je er instopt iets oplevert, dat is mooi. Hidde kwam ‘onwetend’ binnen, met een gebrek aan kennis en deed in het begin ook dingen fout natuurlijk. Maar het is juist zo mooi om te zien dat iemand groeit in alles dat ie doet. Hij pikt het echt goed op.”
Daarover gesproken Edwin, wat vind je van de aansluiting tussen school en de dagelijkse praktijk? “Voorheen zat de school er vaak helemaal naast. Maar dat verschilt ook wel per school. Nu is het wat beter op elkaar afgestemd als het gaat over de algemene kennis. Maar nog altijd zijn scholen te veel met theorie bezig, vind ik. Sommige dingen moeten leerlingen uit het hoofd leren, terwijl dit nooit wordt toegepast in de praktijk. Dat is jammer.”
Tekeningen lezen kan nog beter
“Wat me bijvoorbeeld opvalt is dat tekeningen lezen nog beter kan. In mijn tijd moesten we die zelf maken en leren lezen. Daarin schieten scholen nu nog tekort. Het is en blijft de basis van alles. Tegenwoordig zijn leerlingen meer ‘computernerds’. En daar is niets mis mee. Wij werken ook met computergestuurde machines. Maar de basis van alles is toch het praktische denken. Pas dan kun je controles uitvoeren op machines. Van tevoren moet je weten hoe het eruit komt te zien als het van de band rolt. Je moet in kunnen schatten dat één druk op de knop grote consequenties heeft. Wij als bedrijf leren ze dat. Gelukkig proberen de scholen ook iets te doen met mijn opmerkingen hierover.”
“Ik heb pas geleden zelf de opleiding ‘Nascholing Praktijkopleider Timmerindustrie’ afgerond. Daarin heb ik geleerd dat de jongens nu anders informatie verzamelen. En dus ook op een andere manier leren. Ze zoeken het echt niet meer op in een boek als het niet hoeft. Door Google, YouTube etc. vinden ze het niet belangrijk meer om te onthouden, alles is toch makkelijk te vinden. Vergelijk het met hoofdrekenen. Dat doen we steeds minder sinds de rekenmachine. In mijn begeleiding moet ik daarin ook schakelen en anders afstemmen. Ik leer op dat gebied weer van de jongens. Ik groei er in mee. Je moet ook wel met je tijd mee en niet vast willen houden aan het oude. Deze jongens leren op andere manieren. Ga erin mee, anders nemen ze het gewoon niet van je aan.”
Hidde: “Dat is wel fijn aan Edwin ja. Hij is erg behulpzaam en wil alles voor je doen. Hij regelt het gelijk. Maakt niet uit hoe druk hij is. En hij heeft veel geduld. Dat zijn wel goede eigenschappen van een leermeester. In het begin wilde ik alles te goed doen in één keer. Dat heb ik langzaam wel een beetje laten varen. Ik heb het thuis vaak met m’n vader over wat ik meemaak. Hij is blij voor mij dat ik het naar mijn zin heb. Liever ging ik nog minder naar school en iedere dag werken. Het is maar één dag school, maar wel één dag te veel.”
Edwin: “Ik kan Hidde op deze manier geduldig ondersteunen, omdat ik daarin de vrijheid krijg binnen Timmerfabriek Groothuis. Ik mag mijn eigen invulling geven aan de begeleiding. Die tijd en ruimte wordt me gegund door de werkvoorbereider en chef werkplaats. Ik ben ook ooit zelf als leerling begonnen hier. Laatst kwam mijn leermeester van toen vragen aan mij hoe iets moest. Ik dacht meteen ‘Dat heb jij me zelf ooit geleerd!’ Mooi toch hoe die dingen gaan...?”
Blogger: Margo Wesselink